ناامیدی را از خود دور کنید. هر انسانی باید بداند که یاس و ناامیدی باعث آن خواهد شد که فکر و مغز درست کار نکند در حقیقت انسان را فلج می کند. بنابراین ناامیدی را برای همیشه کنار بگذارید. در ناامیدی به دنبال یافتن روزنه های امید باشید. راز غلبه بر ناامیدی برداشتن یاس و جایگزین کردن امیدواری و شادی به جای آن است. هرگز از هیچ کاری ناامید و عصبانی نشوید. هیچ گاه به خاطر شکستهایی که خورده اید ناامید نشوید. خنده و نشاط
می تواند یکی از سالم ترین پادزهرهای ناامیدی و ناکامی باشد.
زندگی مبارزه ای یأس انگیز که تقدیر ما در آن، «شکست» و در نهایت، «ناامیدی» باشد نیست ؛ بلکه زندگی عطیه ای است الهی که می توان با نگاهی از سر لطف و صفا به آن، آرزوها و خواسته های ممکن و معقول خویش را جامه عمل پوشانید و آنها را در آغوش کشید و بر اسب مراد، سوار شد و به اهدافی که احیاناً غیر ممکن به نظر می رسند، دست پیدا نمود.
خوش بینی را می توان، استفاده کردن از تمامی ظرفیتهای ذهنیِ مثبت و نشاطانگیز و امیدوار کننده در زندگی، برای تسلیم نشدن در برابر عوامل منفی ساخته ذهن و احساسهای یأس آورِ ناشی از دشواری ارتباط با انسانها و رویارویی با طبیعت دانست.(1)
در یک کلام، مثبت اندیشی را می توان «داشتن امید همیشگی به یافتن راه حل» و به تعبیر شایع، «خوش بینی» نسبت به جهان، انسان، و خود برشمرد.
حضرت محمّد - که درود خداوند بر او و اهل بیت پاکش باد - فرمود: «خداوند، با نگاهی خوش بینانه (با قضایا) برخورد کردن را دوست می دارد».(2)
ایشان در جایی دیگر فرمود: «چه چیزِ نیکویی است خوش بینی!».(3)
امیرالمؤمنین (ع) نیز پیروزی و کامیابی را در خوش بین بودن و فال خیر زدن می داند.(4)
